Twee nieuwsitems waren de afgelopen tijd dominant. In de eerste plaats natuurlijk de versoepeling van de coronabeperkingen. De horeca krabbelt weer op en probeert de 1,5 meter zo goed en kwaad als het kan te respecteren en te handhaven.
Ik heb de afgelopen maanden genoten van de enorme creativiteit en inventiviteit die met name de horeca heeft laten zien. Afhaalmogelijkheden, bezorging, pop-upwinkels en sinds kort weer terrassen die met veel vindingrijkheid een stuk groter leken en dat ook waren. Klanten werden op de hoogte gehouden van alle ingenieuze ideeën en leuke verrassingen. Restaurant Het Spiegelhuys in mijn dorp Nederhorst den Berg was zo’n voorbeeld, met een pop-upstore, waar maaltijdingrediënten werden verkocht, thuisbezorging met opvallende fietsen, enzovoort. Deze ondernemers klagen niet, maar pakken aan. Niet vanuit de bestaande hopeloze situatie, maar vanuit de nieuwe realiteit. En door klanten en personeel daarbij te betrekken, ontstaat er zichtbare energie, betrokkenheid en dynamiek.
Dagelijks lees je over steunmaatregelen voor diverse branches vanwege corona. Terecht en begrijpelijk, maar soms doet het denken aan het uitdelen van pleisters, terwijl dat niets doet om de wond te genezen. Ik hoor bijvoorbeeld weinig over de strategie om de crisis die er is en nog heftiger zal worden, te tackelen.
Tien jaar geleden kwam de regering naar buiten met een soort speerpuntenbeleid. Tien sectoren in de Nederlandse economie zouden prioriteit krijgen. In dat lijstje topsectoren vinden we Tuinbouw, Agri & Food, Water & Maritiem, Life Sciences & Health, Chemie, High Tech systemen & materialen, Energie, Logistiek en de Creatieve Industrie. Daarin is Nederland goed en sterk. De toekomst van deze sectoren bepaalt de komende jaren (misschien wel decennia) de gezondheid van onze hele economie, dus hier moet in worden geïnvesteerd. Hier moeten juist nu ook miljarden naar toevloeien, om snelheid te maken. Investeringen die voor de komende jaren gepland staan, moeten naar voren worden getrokken. Dat levert veel extra werkgelegenheid op, stimuleert de banenmarkt, de werkgelegenheid, de economie en vooral de concurrentiekracht van Nederland.
Nieuwsitem twee: Hema. Boekhoorn heeft de handdoek in de ring gegooid. Dat wil niet zeggen dat Boekhoorn geen interesse meer heeft. Hij staat in de coulissen zijn kans af te wachten. Jumbo heeft geen interesse, meldde Ton van Veen.
Blokker was deze ronde de eerste die zich publiekelijk meldde. ‘De lamme en de blinde’, las je tussen de regels door. Maar ik vind het een interessante gedachte. Hema is ‘nice to go’ en Blokker ‘need to go’. Hema heeft ook food en horeca, Blokker niet. Hema heeft mede daardoor traffic & frequentie en Blokker niet. Hema is inspirerend en Blokker heeft wat je nodig hebt. Hema verrast en Blokker probeert dat ook. Hema en Blokker zijn online actief, maar een combinatie is efficiënter en maakt sterk. Denk ook aan een gezamenlijke klantenkaart, meer en betere data, winkellocaties die doubleren en kunnen worden verkocht of die kunnen worden samengevoegd.
Denk in dit verband ook aan Miniso, de nieuwe Chinese formule van Blokker. Die zou wel met 50 winkels in Nederland willen starten (heeft wereldwijd bijna 5.000 winkels). Ik denk wel: bij Hema designt men en koopt men in. Dat gaat vaak niet samen, want ratio en emotie botsen. Voorlopig schrap ik Blokker in elk geval nog niet van mijn lijstje, dat denk ik de komende weken verder groeit.
Rob Benjamens is directeur/partner van Bones&Business Architects
Dit artikel verscheen eerder in Out.of.Home Shops. Abonneren? Klik hier.
